خوراک عدسی و گندم

گندم پوست کنده و عدس رو در ظرف های جدا خیس کنید. مقدار عدس کمی بیشتر از گندم باشه. بذارید یکی دو ساعت خیس بخورن. بعد آبشون رو دور بریزید و اول گندم رو در یک قابلمه بار بذارید. نیم ساعت که از پختش گذشت عدس رو اضافه کنید و تا زمانی که عدس بپزه بذارید بمونه تا خوب لعاب بندازه و در هم بره.

یه قرص عصاره گوشت رو پودر کرده و به غذا اضافه کنید. به اضافه فلفل سیاه و کمی زردچوبه و دارچین. اگر نمکش کم بود اضافه کنید. من گاهی اوقات کمی پیاز سرخ می کنم و ادویه ها رو هم توش تفت می دم و اون رو به غذا اضافه می کنم. اون خوشمزه تر می شه اما در مواقع بی وقتی و بی حوصلگی پیاز نمی زنم.

اگر دوست داشتید یک قاشق روغن زیتون اضافه کرده و هم بزنید و بعد غذا رو بکشید و نوش جان فرمایید. ترکیب عدس و گندم عالیه و بسیار هم مفیده. امتحان بفرمایید.

عکاس و آشپز: افسان 

دیپ آووکادو

مواد لازم برای دو نفر

یک عدد آووکادو

یک چهارم یک گوجه متوسط

یک چهارم کمی کوچیکتر یک فلفل دلمه ای

یک عدد سیر

گشنیز تازه چند ساقه

لیمو تازه

یک قاشق سس مایونز در صورت تمایل

نمک و فلفل سیاه

آووکادو رو با برش طولی نصف کنید. وسطش هسته بزرگی داره که نمی ذاره نصف بشه. ولی شما برش رو بزنید با چاقو و بعد یک نیمه رو تو دستتون بگیرید و نیمه بالایی رو بچرخونید تا جدا بشه از هسته.

بعد با چاقو محکم به وسط هسته بزنید و وقتی چاقو توی هسته گیر کرد کمی تکونش بدید تا هسته شل بشه و درش بیارید.(اگه توضیحم واضح نیست با سرچ کردن طریقه پوست گرفتن یا اماده کردن آووکادو توی نت می تونید تصویری اش رو ببینید.)

می تونید آووکادو رو الان پوست بگیرید و یا اینکه با یه قاشق کوچیک توش رو خالی کنید. بعد کمی خوردش کنید و با پشت چنگال خوب لهش کنید.

تخم داخل گوجه رو دربیارید و خودش رو خوب ریز کنید. فلفل دلمه ای رو هم ریز کنید. سیر رو می تونید یا له کنید و ساطوری کنید و یا رنده ی ریز کنید.

گشنیز رو هم خوب ساطوری کنید. همه ی مواد رو با هم قاطی کنید و نمک و فلفل بزنید و دو سه قاشق آب لیمو تازه اضافه کنید و بچشید. اگر احساس کردید آب لیموش کمه اضافه کنید. دیگه به ذائقه تون بستگی داره.

سس مایونز رو اگر دوست داشتید اضافه کنید و خوب هم بزنید. من مزه اش رو دوست دارم ولی بعضی ها دوست دارند با همون آب لیمو مزه دارش کنند که اونم خوبه به نظرم. بذارید دو سه ساعت تو یخچال بمونه تا مزه ها به خورد هم بره.

این دیپ رو با چیپس ذرت یا سیب زمینی میل کنید. من می خواستم عکس بندازم و هنوز همسری که سفارش کرده بودم چیپس بخره نیومده بود خونه در نتیجه با بیسکوییت عکس گرفتم اما با چیپس خوشمزه تره.

من خالی هم مثل سالاد کنار غذا می خورم این دیپ رو. اگه تو نت چرخی بزنید می بینید که چقدر آووکادو پرخاصیت و مفیده. خلاصه از دست ندهید عزیزانم.

نوش جان

سازنده و عکاس: افسان

مافین با قلب نوتلا Muffins coeur de nutella و تولد هفت سالگی وبلاگ روی میز آشپزخانه

می بینم که بعد مدتی مدید سر و کله ام پیدا شد و بالاخره خودی نشون دادم…… البته که گرفتار هستم ولی دلیل نمی شه که حالا شده ده روزی یه بار هم اینجا پستی نذارم و به روز نکنم وبلاگ رو….. حالا غرض از گفتن این حرفا چی بود؟ این بود که قبل از اینکه به ذهن شما خطور کنه که به من بگید چرا پست نمی ذاری خودم دست پیش گرفتم که پس نیفتم و خودم خودمو دعوا کردم 🙂 باشد که مقبول افتد.

و اما عرض شود که امروز بیست و سه اردیبهشت هزار و سیصد و نود و سه مصادف با سیزده می دو هزار و چهارده این وبلاگ محترمه ی مکرمه هفت ساله شد. هفت سال از تاریخی که من شروع به نوشتن اینجا کردم می گذره و امروز همه  خوانندگان وبلاگ و دوستان مجازی عزیزی که در این مدت پیدا کردم می تونیم دور هم جمع شیم و شمع هفت سالگی وبلاگ رو خاموش و قدم به هشت سالگی اش بذاریم. امیدوارم در سال هشتم به اندازه سال قبل کم کار نباشم و جبران پست های کم رو بکنم. گرچه آرشیوم انقدر عکس توشه که اصلا اسم و دستور بعضی ها رو فراموش کردم ولی خوب سعی می شود که از این پس زبر و زرنگ گردم و بیشتر پست بذارم و فعال تر شوم!

و اما در باب این مافین چه عرض کنم؟؟؟!!! عرض کنم که نوتلا بخورید عزیزانم….نوتلا بخورید که سرمایه ی جاودانیست نوتلا!!!

نوتلا رو فکر می کنم دیگه همه می شناسن…. یه شکلات آمیخته به فندق که بسیار خوشمزه است….ولی از اونجایی که من برای معده ام در پرهیزم نمی تونم دخل شیشه اش رو سریعاً در بیارم و خیلی آروم آروم دارم با نوتلای خویش روزگار می گذارانم.

و اما در وبگردی های اینترنتی دستورهای مختلفی از مافین با قلب نوتلا دیدم که دیگه نشد ازش بگذرم. یکی از دستورها رو انتخاب کردم و پختم و کادوی تولد وبلاگی می ذارم اینجا….. اینم نتیجه که در این پست می بینید:

اگر نوتلا در دسترس ندارید از شکلات های صبحانه لیوانی استفاده کنید….اگر فندقی باشند که چه بهتر ولی خوب به هر حال هیچی خود نوتلا نمی شه…. امیدوارم که در دسترس داشته باشید و درست کنید و لذتمند شوید همچون ما!

مواد لازم برای شش مافین

آرد 200 گرم

تخم مرغ دو عدد

شکر 50 گرم

روغن مایع یک قاشق غذاخوری…. من دو قاشق ریختم

ماست یک پیمانه

بکینگ پودر یک ق. م

وانیل شکری یک ق. م سر خالی….. دستور اصلی وانیل نداره

نوتلا

فر رو روی 180 بگذارید.

تخم مرغ و ماست  و وانیل رو خوب بزنید. شکر و روغن رو اضافه کرده و بزنید. آرد رو با بکینگ پودر مخلوط کنید و بریزید توش و باز هم بزنید تا یکدست بشه. من همه مراحل رو با همزن برقی انجام دادم ولی با دستی هم می شه.

یک چهارم قالب های مافین رو خمیر بریزید. روی هر خمیر یک قاشق سوپخوری نوتلا بگذارید.

روی نوتلا رو با خمیر بپوشونید و بکذارید توی فر طبقه ی وسط.

من توی قالب سیلیکونی درست کردم. خود دستور هم گفته بود قالب سیلیکونی ولی اگر ندارید تو قالب هاتون کاغذ بندازید و بذارید توی همون که دارید.

وقتی روش طلایی شد و پف کرد آماده است. با فر من سی  دقیقه طول کشید. در بیارید از فر و اگه قالبتون سیلیکونی یه با یک ضربه به پشت هر کدوم قالب ها در بیارید مافین ها رو…. اگرم سیلیکونی نیست به  روش معمولتون مافین ها رو از قالب در آورده بذارید روی سینی خنک شه.

بسیار خوشمزه. درست نکنید از دست دادید. در ضمن روی نگهداریش در طولانی مدت حساب نکنید و سعی کنید زود دخلش رو بیارید چون به روز سوم و چهارم بکشه کمی سفت می شه.

منبع: Journal des femmes

عکس و دستپخت: شادی

و سال 93

دوستان عزیز و همراهان این وبلاگ رسیدن سال نو شمسی رو به همتون تبریک می گم. امیدوارم در این سال جدید خوب و سلامت و خلاق و پرانرژی باشید. دوست داشته باشید و دوستتون داشته باشند.

سال گذشته برای من سال سختی بود. اولین سالی بود که دور از همسری سال رو تحویل می کردم و امسال هم اولین سالی یه که دور از خانواده ام سال رو تحویل کردم. خلاصه کنم که هر دو سخت هستند. با وجود همه ی سختی های پارسال بالاخره تموم شد، گرچه کنار همه ی مشکلات و سختی ها همیشه روزهای خوب و دوست داشتنی هم وجود داشتند و همه ی خاطرات خوب و بد کنار هم برای من روزهای فراموش نشدنی رو ساختند.

خواستم به رسم هر سال مجموعه ای از غذاهای خوشمزه ای که سال 92 پختم اینجا لیست کنم و در واقع گلچین خوشمزه ها رو براتون بذارم. اما وقتی به پست های قدیمی تر نگاه کرده دیدم اصلا عید سال 92 تبریکی نگفتم و و خیلی هم دیر بعد از یک سال بستن در وبلاگ ( یاد فامیل دور افتادم!!!) به وبلاگ برگشتم…..یادم اومد که سال 92 که رسید 5 ماه از انتظار من برای ویزا و اومدن پیش همسرم گذشته بود و من از این روند ایراد گیر و آزاردهنده ی سفارت واقعا خسته شده بود، بماند که ویزام رو چهار ماه بعدش گرفتم و در حقیقت نه ماه دوری رنج آور رو تحمل کردم….. خلاصه کنم که یک سال تمام من توی وبلاگ چیزی ننوشتم. تا زمانی که دوباره کنار همسرم بودم و شروع به نوشتن کردم. الان نگاه کردم و دیدم تعداد پست های پارسال خیلی کمتر از اونه که بتونم گزیده ای ازشون بذارم و فکر کردم هر کدوم خواننده های وبلاگ که دوست داشته باشه با یه نگاهی به آرشیو می تونه پست های مورد علاقه اش رو پیدا کنه….. در نتیجه امسال انتخاب به عهده خودتونه.

از همه ی شمایی که وبلاگ من رو همچنان با نبودن ها و کم نوشتن های من دنبال می کنید ممنونم. همه تون رو دوست دارم و باور دارم که با حضور شما برای نوشتن و ادامه دادن در اینجا انرژی می گیرم.

سال پیش روتون پر از امید.

افسانه

پاستا با سس خامه و سبزیجات

اندازه مواد لازم چشمی یه. به آشپزی خودتون اعتماد کنید!

پاستا رو با آب  و نمک به اندازه ای که روی پاکتش نوشته شده بجوشونید. در آبکش بریزید تا آبش بره. روش یه لیوان آب ولرم بریزید و مقدار کمی روغن زیتون. همش بزنید. (من از دو مدل پاستا استفاده کردم)

مقداری قارچ خورد کرده رو در کره تفت بدین. بهش نخود سبز و ذرت پخته اضافه کنید و یک قاشق مرباخوری سرپر رب گوجه اضافه کرده و خوب هم بزنید.

ادویه ها شامل فلفل سیاه و زردچوبه و کمی ادویه کاری  و نمک رو اضافه کنید و مقدار کمی آب توی تابه بریزید. وقتی آب به جوش اومد بذارید سس کمی بجوشه. بعد به هر میزان که ذائقه تون دوست داره بهش خامه اضافه کنید. من برای دو نفر دو سوم پیمانه خامه شل زدم. بذارید یکی دو دقیقه بجوشه. برای خوشمزه تر شدن سس می تونید نمک رو حذف و به جاش از قرص عصاره گوشت استفاده کنید و پودرش کنید و همراه آب به سس اضافه کنید تا بجوشه و مزه دارش کنه.

دست آخر سستون باید کمی رقیق باشه. در حدی که بشه پاستا رو بهش آغشته کرد. نه خیلی خیلی شل و نه خیلی سفت.

پاستای آبکش کرده رو به سس اضافه و هم بزنید تا به سس آغشته شده و همینطور گرم بشه. وقتی غذا به اندازه کافی گرم شد بکشید و سرو بفرمایید.

با وجود سادگی و خیلی راحت بودن این دستور خیلی خوشمزه شده بود. همسری بیشتر ماکارونی دمی به شیوه ایرانی دوست داره ولی اولین قاشق رو که خورد سریع  گفت خوشمزه است!!!!

دستپخت و عکس: شادی